Angie Nicolas: “Het is een levensschool”

Angie Nicolas studeerde klinische psychologie aan de Université libre de Bruxelles en volgde een opleiding psychotrauma. In deze getuigenis blikt ze terug op haar eerste half jaar als klinisch psychologe bij Solentra.

Wat vind je leuk aan werken bij Solentra?

Wat ik uniek vind aan werken bij Solentra, is de openheid van geest die de job mij bijbrengt. Werken met mensen uit verschillende landen en culturen daagt me uit om mijn denkkader even opzij te schuiven en oprechte interesse te tonen in de leefwereld van de ander. Het is zoals een levensschool, die me de leert om verder te kijken dan mijn eigen waarden en normen.

Bij Solentra leer ik de wereld op een nieuwe manier te begrijpen: van geopolitiek en internationale samenwerking tot hoe de asielprocedure en hulpverlening in België werken.

Hoe is het om te werken met tolken?

Werken met tolken is heel bijzonder. Door de verbondenheid die de cliënt voelt met iemand die zijn/haar moedertaal spreekt, ontstaat er een interessante dynamiek tijdens consultaties.

De moedertaal is namelijk de taal van het hart en de emoties. Wanneer je je uitdrukt in een nieuwe taal, spreek je meer vanuit je hoofd en je gedachten.

Wat is het moeilijkste aan jouw baan en hoe ga je daarmee om?

Wat ik persoonlijk moeilijk vind, is om verhalen van cliënten te aanhoren over hoe ze het systeem in België als onrechtvaardig ervaren. In hun ogen vertegenwoordig ik dat systeem namelijk in zekere zin. Dan moet ik afstand nemen van de emotie en tegen mezelf zeggen dat ik de procedures niet kan veranderen. Ik kan de juridische status van cliënten niet wijzigen, maar ik kan hen wel helpen om anders om te gaan met de woede of frustratie die ze voelen en zo hun situatie verbeteren.

Daarnaast is het niet altijd evident om in mijn rol als psycholoog te blijven. Ik heb de neiging om op allerlei verschillende niveaus te willen helpen als cliënten me om bijstand vragen. Zeggen dat iets niet tot mijn functie behoort, is dan vaak lastig. Ik probeer hen tijdig door te verwijzen naar andere hulpverleners, zoals een maatschappelijk werker of dokter.

Het kan ook gebeuren dat een cliënt niet komt opdagen voor een afspraak en niets meer van zich laat horen. Ook dan is het niet altijd gemakkelijk om zoiets niet persoonlijk op te vatten. Ik vertel mezelf dan dat de persoon misschien nog niet toe was aan de therapie die wij aanbieden.

Welke opleiding en begeleiding krijg je van Solentra?

Toen ik pas bij Solentra aan de slag ging, volgde ik heel wat e-learnings: online cursussen die speciaal ontwikkeld zijn om de visie en methode van Solentra over te brengen. Zo leerde ik hoe ik een open houding kan aannemen, hoe ik best met niet-begeleide minderjarigen omga …

Elke woensdag zitten we bovendien samen met alle psychologen en bespreken we concrete cases. Dat is eigenlijk een soort training die je hele carrière doorloopt.

Ik vind het ook interessant om zelf opleidingen te geven aan andere hulpverleners over Solentra’s methode. Ook daar leer ik veel van bij door over bepaalde onderwerpen te spreken voor een groep.

Andere getuigenissen