Digitale expo: Covid-19 door de lens van jonge vluchtelingen en nieuwkomers
COVID-19 had een grote impact op de geestelijke gezondheid van velen. Zo voegde de pandemie ook een nieuwe laag van collectief trauma toe aan het leven van jonge vluchtelingen en nieuwkomers in ons land. Solentra moedigde hen daarom aan om hun ervaringen te uiten via de kunst van de fotografie.
De expo RE-IMAGINE toont de foto’s en verhalen van 29 getalenteerde jongeren. Met als hoofdthema “mijn beleving van de pandemie” kozen de fotografen ervoor om verschillende onderwerpen in beeld te brengen zoals veerkracht, angst, eenzaamheid, gemoedsrust, familie en nog veel meer.
Met een creatief team van Globe Aroma en curatoren Gaëlle Khalife en Deborah Ephrem gingen de jongeren daarna op zoek naar een vorm om hun foto’s en verhalen aan een breder publiek voor te stellen.
Wil jouw organisatie of school deze expo graag uitlenen? Dat kan! Geef ons een seintje: solentra@uzbrussel.be
Dit project van Solentra kwam tot stand met de steun van de Koning Boudewijnstichting (UCB Fonds), Globe Aroma en Pianofabriek.
Esc.ap.ism
David │ Toen de lockdown begon en hier alle deuren sloten, voelde het officieel als een gevangenis aan. Het enige dat mij nog staande hield, was dat sprankje hoop dat wij allemaal hadden. Velen vielen, zonken of huilden heel erg. Ik niet. Ik had namelijk iets gekregen dat geen enkele vluchteling in België had: de sleutel tot het paradijs, mijn eigen kamer. Hier had ik privacy en stilte. De kamer was klein met muren die voor mij een oneindige horizon vormden. Dankzij deze kamer heb ik het overleefd.
Ahmad │ Luide nachten │ Tijdens de pandemie was het ‘s nachts vaak luidruchtig in het centrum. Elk raam heeft glas nodig, anders wordt het lawaai niet tegengehouden.
Hamid │ Alles waarvan ik vanbinnen rustig word │ Niks meer kunnen ondernemen. We kunnen niet uitgaan, want alles is dicht. Theedrinken en roken waren een paar van de weinige dingen die we nog konden doen. Met mijn oom deze momenten delen hield mij dichtbij en verbonden met mijn familie.
Hamid │ Tijdens de coronapandemie was het niet fijn om in het centrum te leven. Er woonden te veel mensen samen. Het internet werd ‘s nachts uitgezet. Ik had echter geen andere keuze dan mijzelf sterk te houden. Ik trok deze foto omdat ik niet wilde dat mijn familie mij op een andere manier zou zien.
Ismail │ Schoon houden│ Dit is net niet de manier om gezond te blijven. Mijn kamer is normaal heel schoon. Ik heb alleen voor deze foto een rommelboel gemaakt.
Leslie │ Toen ik een paar minuten voordat de training begon aankwam, zag ik een leeg veld. Dit gaf mij een rustig gevoel. Het was muisstil, dus begon ik te spelen met de bal terwijl ik wachtte op de anderen. Omdat de pandemie voorbij is, gaan de trainingen weer door. Nu kunnen we weer samen spelen.
Shoaib │ 11 maart 2020, de eerste pandemie │ Lege straten laten mij terug denken aan de corona-lockdown: alle winkels dicht, social distancing, mondmaskers. Toch heb ik ook goede herinneringen aan die tijd: de scholen waren dicht en ik was altijd samen thuis met mijn moeder en mijn hond, films aan het kijken. Ik hoop wel dat dit zich nooit meer zal herhalen.
Sabna │ Tijdens de coronaperiode zat ik elke avond thuis. Als ik naar buiten keek en de lampen aan zag, dan dacht ik: er is altijd licht achter de duisternis.
Mohamed │ Gamen │ Tijdens de lockdown konden we niets doen zoals we dat gewend waren. Ik vond het toen moeilijk om iets te gaan doen, dus bleef ik maar videogames spelen. Ik kon niet eens naar buiten gaan of sporten, of bij mijn vrienden zijn. Het was zo saai en eenzaam om de hele dag thuis te zitten en te gamen. Maar wat ik besefte is dat ik al die tijd verspild heb. Eerlijk gezegd heb ik daar spijt van.
Gezondheid
Ali Sina │ Narin │ De coronacrisis was een zware periode, maar als ik mijn familie niet had gehad, was het ongetwijfeld nog zwaarder geweest. Ik ben zelf ook besmet geweest met het virus. De medicatie die ik daar toen voor kreeg was niet het enige dat mij hielp. Mijn familie was ook als een soort medicijn voor mij, voor mijn ziel en mijn geest. In deze periode was het namelijk moeilijk om bij anderen te zijn, dus heb ik mijn familie beter leren kennen. De coronacrisis heeft veel slechte dingen met zich meegenomen. Desondanks is er voor mij iets moois uitgekomen: mijn familie is nu veel hechter dan voorheen, net als de band van Narin en mij.
Ahmad │ De hygiënerichtlijnen naleven │ Samen kunnen we elke ziekte voorkomen door vaak onze handen te wassen en te letten op persoonlijke hygiëne.
Barakat │ Sport houdt mij sterk en gezond.
Ilyjah │ Mondmasker │ Dit was nodig voor iedereen om het coronavirus tegen te gaan en niet besmet te raken. Sommigen droegen het mondmasker niet zoals het moest. Het zat dat wel op hun gezicht, maar het zat te laag. Dit is de reden dat het coronavirus nog niet weg is uit deze wereld. Ik draag het tegenwoordig nog steeds omdat ik niet besmet wil raken, ik wil het niet moeilijk hebben.
Ilyjah │ Citroen│ Hier zit vitamine C in, wat ons immuunsysteem sterker kan maken. Hierdoor is de kans kleiner dat we besmet raken met het coronavirus. Soms drink ik water met citroen, maar soms vind ik ook alleen het zure sap lekker.
Rahmani │ Deze foto staat voor de moeilijke dagen die we in de coronatijd hadden in België. We hebben veel moeilijke dagen gehad. Toen ik namelijk in België aankwam, ging het land door een zware periode dankzij corona en de lockdown. Ik vond het lastig om moeilijke periodes en zware omstandigheden uit de weg te gaan. Ik was ver weg van mijn thuisland, ver weg van mijn familie en ver weg van mijn vrienden. Dit alles, en de strenge regels tegen corona, hebben mijn leven heel moeilijk gemaakt.
Monumenten van strijd en veiligheid
Ami │ Corona │ De vergeten soldaten herdenken
David │ Na alle ellende die vluchtelingen meegemaakt hebben, kregen ze ook nog te maken met een virus in een systeem dat voor de coronacrisis ook al onder druk stond en voelen sommigen zich nog slechter behandeld dan dieren. Ondanks alles maakt dit vreselijke land mij toch blij. Maar het is een egoïstisch geluk. Hier weet ik tenminste dat mijn huis niet gebombardeerd wordt en dat niemand mijn familie vermoord.
David │ Wanneer ik een vraag krijg over mijn herinneringen in het asielzoekerscentrum tijdens de coronapandemie in België, dan ervaar ik een bittere emotie als een martelaar die denkt aan zijn laatste marteling. Ik heb nooit angst gehad voor het virus en ik zag het ook niet als iets gevaarlijks. Het enige echte gevaar dat ik ken is het leven in een asielzoekerscentrum. Als je niet sterk bent, dan maken ze je kapot. Toen de lockdown bijna twee maanden aan de gang was, draaiden veel van mijn vrienden helemaal door. Het eten dat je krijgt in asielzoekerscentra is altijd slecht, maar door de lockdown hadden we toen niet eens de mogelijkheid om ergens anders te gaan eten. Dat asielzoekerscentra overvol zijn en slechte hygiëne hebben is normaal voor vluchtelingen. Nu konden we echter niet uit deze kooi en naar buiten gaan. Slaaptekort komt ook veel voor, maar nu konden we niet eens naar een vriend gaan om daar te slapen. Dan zouden we in ieder geval al een rustige nacht hebben. Het coronavirus zorgde niet voor een slechter leven voor vluchtelingen, maar weerhield ons juist om ervan te ontsnappen.
Ilyjah │ De kerk│ Ik ga vaak samen met mijn familie naar de kerk om te bidden dat het coronavirus zal verdwijnen, of om hulp te vragen over hoe we om moeten gaan met het virus en de problemen dat het met zich meebrengt. Wij vragen om hulp omdat we, ondanks het coronavirus, het leven en deze wereld niet willen opgeven.
Maroofkhel │ Ondanks de coronapandemie kon ik in België naar school, naar buiten, me veilig en gelukkig voelen.
Romal │ Door de pandemie had ik meer stress en zorgen. Dit beïnvloedde mijn sociale leven, mijn vertrouwen in andere mensen en in instanties. Ik heb geprobeerd om voor mezelf en mijn ouders te bidden. Mijn grootste angst was dat ik hen kwijt zou raken tijdens de pandemie. Familie is immers heel belangrijk.
Romal │ Ik moest mijn huis, mijn bezittingen en mijn vrienden achterlaten. Ik mocht niet werken totdat ik een verblijfsvergunning in België had, maar ik heb wel toegang tot asielondersteuning en ik kreeg psychologische hulp.
Haarpreet │ Tortelduifjes │ Tijdens corona vond ik een meisje leuk, maar we konden elkaar door corona niet zien. Ik heb deze foto gemaakt zodat ik haar, wanneer we elkaar weer zien, kan vertellen hoe veel ik van haar houd.
Rahmani │ Goed en slecht tijdens corona │ Deze foto staat voor de goede en slechte dagen tijdens de coronaperiode. Op deze foto staan niet zo veel verbitterde vrienden. De meesten zijn vriendelijk. We konden niet naar buiten, zoals gevangenen in een kooi, maar ik heb veel geleerd tijdens de moeilijke dagen van de lockdown. Dit is een van die dagen waarop ik zoiets moois kon tekenen.
Omringd door isolatie
Jawid │ Studenten op school │Toen ik pas in België aankwam, had ik al veel moeilijkheden moeten doorstaan om hier te komen. Gelukkig kreeg ik de mogelijkheid om de taal te leren. Ik probeerde mijn uiterste best om de taal zo snel mogelijk onder de knie te krijgen. Iedereen deed zijn best. We waren druk bezig met onze lessen, maar toch blij. Deze blijdschap was maar van korte duur. Na drie of vier maanden werd namelijk de lockdown afgekondigd en mochten we anderhalf jaar lang niet naar school. Ik miste het zo erg. Verspil nooit je waardevolle tijd!
Ali Sardar │ Ver van vrienden │ Tijdens de coronapandemie konden we niet bij elkaar zitten en eten. Dat vonden mijn vrienden en ik slecht nieuws.
Ali Sina │ Eenheid│ Het was bijna Oudejaarsavond en naar traditie gingen mijn vrienden en ik dan altijd samen uiteten. Helaas was dit in 2021 niet mogelijk vanwege de coronapandemie. We waren dus teleurgesteld dat we dat jaar niet samen konden uiteten. Wij wisten echter dat als we ons goed aan alle regels zouden houden, de regels eerder opgeheven zouden worden. Hierdoor waren we gemotiveerd om langer ons best te doen. We vormden zo echt een team. Wat we van die tijd geleerd hebben, is dat we niet alles zelf kunnen oplossen. Soms moet iedereen meehelpen om een situatie te verbeteren.
Kamran │ Weten ze eigenlijk wel hoe belangrijk het is om samen te zijn met je familie en vrienden? Ik zou zo gelukkig zijn als ik weer met mijn familie en vrienden naar een restaurant mocht gaan.
Yasmin │ Op deze foto zijn we weer samen na de pandemie en zijn we weer gelukkig.
Verbinding
Victoria │ Mijn zus heeft een jaar gewacht tot we weer samen waren voordat ze ging trouwen. Toen we de hoop bijna hadden opgegeven, gebeurde het. Dat was een van de mooiste en gelukkigste momenten van ons leven. Het ging dan misschien niet zoals we hadden gehoopt, maar het was geweldig omdat we allemaal gezond en samen waren.
Ami │ Een nieuw bedrijf starten. Nieuwe mogelijkheden!
Barakat │ In Afghanistan ging ik niet naar school. Ik ben blij dat ik nu wel naar school kan en bij de rest kan zijn. Soms ben ik nog steeds bang dat het virus zich weer zal verspreiden.
Maria │ Videobellen│Tijdens de pandemie was technologie ontzettend belangrijk. We waren dan wel van elkaar verwijderd, maar we konden wel gewoon contact blijven houden.
Maria │ Gelukkige verjaardag │ Ik was tijdens de pandemie aangekomen in België. Je mocht met niemand thuis afspreken en je mocht ook niet uitgaan. Mijn ouders hadden helaas nog niet genoeg geld om meer te doen voor mijn vijftiende verjaardag. Ondanks alles was het een prachtige en intieme gebeurtenis.
Umar │ Handen schudden│ Iemand de hand schudden was voor mij normaal. In mijn cultuur staat elkaar een hand geven voor verbinding en respect. Nu probeer ik echter terug te gaan naar de gewoonte om iemand een hand te geven zonder stress.
Sabna │ Corona heeft me dit geleerd: vertel je familie dat je ze graag ziet. Dat heeft geen zin meer nadat je ze verliest.
Tejan │ Ik had het altijd heel gezellig met mijn vrienden, maar door corona kon dat niet meer. Die gezelligheid miste ik heel erg. We waren blij en besloten dus op een dag om samen een foto te maken, als symbool van onze vriendschap. Op dat moment wisten we nog niet dat het lang zou duren totdat dit weer mogelijk zou zijn.
Re-connecting │ Dit zijn wij, lang geleden, nadat we elkaar op school voor het eerst hadden gezien. Dit was in coronatijd, daarom droegen we mondmaskers. De draad tussen ons verbond ons een beetje op een bepaalde manier. Ondertussen werd iedereen voorgesteld aan de klas. We zijn allemaal veranderd. Het is nu ook een andere tijd. We zijn dankbaar dat we nog bij elkaar zijn, met diepere banden, zoals de draad tussen ons. Blij dat we geen mondmaskers meer hoeven te dragen, dat we elkaar weer aan kunnen kijken en beseffen wie we zijn en wat ons verenigt. Allemaal anders, maar toch hetzelfde. Ver weg, maar toch dichtbij. Van origine afkomstig uit verschillende plaatsen, maar toch delen we een gemeenschappelijke ruimte. We spreken verschillende talen, maar toch begrijpen we elkaar beter… We zijn verbonden, zelfs als we ver weg van elkaar zijn.
Woorden
Maria │ Brief│ Toen ik zestien werd in 2021 kon mijn vriend niet op bezoek komen vanwege de pandemie. Dit maakte mij verdrietig. Een handgeschreven brief van mijn vriend kon mij uit mijn verdriet halen. Mijn innerlijke kind was dolgelukkig.
Ahmad │ Studeren en schrijven │ De coronapandemie is zonder twijfel het vreemdste fenomeen dat de mens heeft meegemaakt in de afgelopen 50 jaar. Een van de oplossingen om deze pandemie tegen te gaan was een lockdown. Tijdens de pandemie waren er genoeg interessante en nuttige dingen die je kon doen. Ik vond het bijvoorbeeld leuk om boeken te lezen, zoals het boek The Richest Man in Babylon, of ik schreef mijn eigen korte verhalen. En mediteren!
Khogyani │ Tijdens de pandemie was ik blij omdat ik veel Nederlandse boeken heb kunnen lezen. Zo kon ik het Nederlands sneller onder de knie krijgen.
Maria │ Being happy in Alaska │Voor mij kan Alaska geïnterpreteerd worden als een plaats, een situatie en zelfs een emotionele toestand. Persoonlijk associeerde ik Alaska als een vreemd land en de situatie van leven tijdens de coronapandemie. Dit boek heeft mij veel geleerd over afstand nemen van bepaalde dingen, om zo rustig en kalm mijn leven te kunnen leiden, ook al was de pandemie vaak moeilijk en voelde ik mij vaak gedesoriënteerd in dit nieuwe land. Elke dag wordt het voor mij steeds duidelijker dat een groot deel van de weg naar kracht, persoonlijke groei en emotionele stabiliteit samengevat kan worden in één zin: of je bent gelukkig ondanks de miserie, of je blijft ongelukkig in het paradijs.
Victoria │ Redding│ Het is zo belangrijk om iemand te hebben die jou kan redden als je in gevaar bent. Het gaat hierbij om het gevoel dat we gered moeten worden en dat we elkaar nodig hebben om te kunnen overleven. Velen waren alleen, anderen waren meer verenigd dan ooit, maar we dachten allemaal dat niemand ons kon redden.
Yasmin │ Tijdens de lockdown hebben we gerealiseerd hoe belangrijk lezen is en hoe waardevol boeken zijn.
Zuurstof is groen
Rahmani │ Een van mijn gelukkigste dagen │ Een van mijn favoriete foto’s na de coronapandemie. Dit is een mooie herinnering voor mij. Ik zal het moment waarop we weer met een groep goede vrienden samen konden zijn, zonder moeilijkheden of angst voor corona, nooit vergeten. Nu we niet meer bang hoeven te zijn voor elkaar, kunnen we weer samen gaan zitten en eten met een groep vrienden.
Ali Sardar │ Propere stad │ Tijdens de coronapandemie lagen er altijd veel mondkapjes op de grond. Als we allemaal onze mondkapjes opruimen, kunnen we stad schoonhouden. Deze boodschap kan voor iedereen zijn.
Ali Sardar │ Alleen zijn │ Soms is het eens goed om alleen te zijn, zonder dat andere mensen je irriteren. Voor sommige mensen betekende alleen zijn dus goed nieuws. Ik vond het even ook fijn om alleen te zijn.
Ami │ Ik ben op reis geweest en vond het geweldig.
Jawid │ In het park voel ik me rustig │ Tijdens de pandemie verveelde ik mij. Omdat ik niet naar school kon of met vrienden kon afspreken, ging ik vaak naar het park. Hier konden mijn gedachten tot rust komen.
Kamran │ Samen gelukkig zijn│ Wanneer ik samen ben met anderen, word ik eraan herinnerd hoe blij we zijn dat corona weg is.
Leslie │Ik vond het niet aangenaam om een mondmasker te dragen in de bus, ik kon nauwelijks ademen. Wanneer ik de bus nu zie aankomen, ben ik bang dat de pandemie weer terug zal keren en dat ik weer een mondmasker moet dragen.
Maria │ Juni 2020 │ Een periode met veel restricties voor iedereen. Om mijn leven normaal te kunnen blijven leiden, was mijn fiets de enige optie. Ik mocht namelijk geen andere vervoersmiddelen gebruiken. Als je dan samen met iemand over de wereld wil reizen, dan maakt dit het nog moeilijker.
Dayana │ Natuur │ Voor de pandemie had ik nooit nagedacht over hoe belangrijk en prachtig de natuur is. Tijdens de pandemie besefte ik dat de natuur het enige is dat ervoor kan zorgen dat we ons gelukkig voelen. Groene landschappen, de rivieren… Ik wilde gewoon naar buiten en genieten.
Maria │ Lente│De eerste week van de lockdown. Voor het eerst had ik het gevoel alsof ik leefde in een ansichtkaart. Dankzij plekken zoals deze was ik ondanks de lockdown best gelukkig.
Vrijheid
Ami │ Mijn vader die gelukkig is omdat we eindelijk weg kunnen.
Jawid │ Weinig mensen in the tram │ Wanneer ik de tram zie langskomen, dan denk ik aan hoe rustig en leeg het tijdens de coronapandemie was in de tram. Iedereen probeerde om thuis te blijven, we konden niet meer naar ons werk of naar buiten. Andere activiteiten waren ook niet meer mogelijk. Iedereen had er moeite mee.
Romal │ Februari 2021 │ We maakten elke dag een wandeling in de natuur. Wanneer ik me verveelde als ik de hele dag thuis zat, meerdere dagen achter elkaar, gingen mijn mentale en fysieke gezondheid achteruit.
Sabna │ In coronatijd ging ik elke avond wandelen. De straten waren dan leeg. Ik was bang dat dat altijd zo zou blijven.
Dida │ Mijn ergste maand │Mijn ergste maand. Ik woonde een maand lang in een verlaten kamer, wat erg slecht voor me was. Ik was eenzaam en kon niet naar school gaan. Ik had heel veel pijn, maar ik bleef sterk en keek steeds weer naar dit prachtige uitzicht.
Dida │ Eindelijk buiten │ Na een maand kon ik naar buiten. Het voelde alsof ik in een andere wereld was. Ik was zo gelukkig, alsof ik in een nieuwe wereld was gekomen.
Dida │ Het was een verschrikkelijke tijd, maar die tijd is nu voorbij. Ik ben heel erg blij dat corona voorbij is. Het virus is er nog steeds, maar het is minder heftig. Daar ben ik zo dankbaar voor.
Victoria │ Dit is het vliegtuig waarmee ik naar België ben gekomen. Mijn moeder en ik zaten een deel van de coronatijd in Argentinië, waar we niemand anders hadden. Het duurde een jaar totdat we de rest van onze familie weer zagen. Het was een vreselijke vlucht van 21 uur, dus zaten we weer opgesloten. Maar de opluchting die we voelden toen we eruit kwamen was het beste gevoel ter wereld. Na vier jaren waren we eindelijk weer samen. Dat was het moment waar ik het meest naar had uitgekeken.
Venus │ In bloei│ Kleine wilde bloemen doen me denken aan de coronatijd en de lockdown, toen niemand naar buiten kon. Na de lockdown kwamen mensen weer naar buiten, net als hoe bloemen in de lente bloeien in de tuin. De wereld bloeide met mensen.
Vrij als een vis in een bokaal
David │ Geeft deze foto je een slecht gevoel? Stel jezelf dan eens voor in een kamer met vijf bedden, en dat in iedere kamer van elk appartement. Je kunt de kamer niet uit, laat staan het appartement. Iedere nacht moest ik slapen in zo’n kamer. Zonder enig idee wanneer ik ooit weer weg mocht. Dit is hoe de lockdown er voor een vluchteling uitziet. Hoe erg het voor Belgen ook is, voor vluchtelingen zal het nog erger zijn.
Tejan │ Winter in coronatijd │ Toen ik in Afrika was, vroeg ik me altijd af hoe sneeuw er uit zou zien. Als ik op mijn telefoon sneeuw zag, begon ik er meteen over te dromen. Jarenlang wilde ik sneeuw aanraken, ermee spelen en er zelfs van proeven. Maar dat was alles dat ik dacht dat het ooit zou zijn… Een droom.
In september 2020 kreeg ik de kans om naar België te komen. September ging snel voorbij, net als oktober en november. Toen werd het december. Elke ochtend werd ik wakker en keek ik of er sneeuw op de grond lag. Ik begon mijn interesse in datgene dat me zo fascineerde, sneeuw, te verliezen.
Maar op 14 december gebeurde het: er viel eindelijk sneeuw. Ik was blij, heel erg blij zelfs. Ik deed snel mijn schoenen en jas aan en rende met mijn zussen naar buiten. We speelden urenlang in de sneeuw. Ik vond het fantastisch. Twee dagen lang bleef het sneeuwen. Ik genoot ervan.
Op een dag toen het sneeuwde, wilde ik net mijn schoenen aantrekken maar mijn moeder zei dat ik niet naar buiten mocht omdat er een lockdown was. Ze zei dat je een boete kon krijgen als je zonder goede reden naar buiten zou gaan. Ik luisterde dus naar haar en bleef binnen. Als ik naar buiten keek en de sneeuw zag vallen, werd ik zowel blij als verdrietig. Ik kon naar de sneeuw kijken en het van een afstand bewonderen, maar het voelde anders. Ik was gelukkiger geweest als de sneeuw op mij was gevallen in plaats van op de grond.
Ali Sina │ Aangename stilte │ Avondklok, het was 21u30 op een woensdagavond toen het coronavirus overal heerste. De avondklok was om tien uur. Ik fietste toen over deze brug, op weg naar mijn studentenkamer. De stilte die er toen was, deed me denken aan ons dorp in Afghanistan wanneer het donker was. Veel mensen hadden een hekel aan de avondklok, maar ik vond de stilte ‘s avonds heerlijk. Die stilte riep namelijk veel herinneringen op. Soms kan iets slechts je ook goed laten voelen.
Khogyani │ Tijdens de pandemie was ik bedroefd door het feit dat we niet buiten konden spelen en lachen met onze vrienden.
Romal │Ik voelde me sociaal en emotioneel afgezonderd en natuurlijk ook eenzaam en depressief. Ik voelde me angstiger en droeviger dan normaal. Het heeft mijn gedrag, routine, fysieke activiteiten en slaappatroon veranderd.
Yasmin │ Tijdens de coronaperiode besefte ik dat we het buitenleven meer moeten waarderen. Ik had er nooit over nagedacht dat wij maar drie maanden thuis moesten blijven, terwijl vissen altijd opgesloten zitten in een aquarium.
Abdikafi │ De troost van dwang │ De coronatijd was een moeilijk tijd voor mij. Ik wilde bij mijn vrienden zijn, maar dat kon niet. Om de tijd door te komen keek ik tv, maar ik was niet gelukkig. Ik dacht soms dat ik aan het dromen was. Het is niet makkelijk om elke dag tv te kijken.